بيشتر شيرخواران و كودكان نوپا تا دومين سالروز تولد خويش احتمالاً تا ۲۰ بار از داروها و واكسن هاى مختلف تزريق دريافت كرده اند؛ در حالى كه كودكانى كه دچار مشكلاتى چون آلرژى، آسم يا ديابت هستند، بسيار بيشتر از اين با سوزن و پزشك آشنا شده اند. عجيب نيست كه سوزن و آمپول (و البته پزشكان) چيزهايى هستند كه اغلب كودكان را به وحشت مى اندازند.

• هنگامى كه تزريق صورت مى گيرد

شايد مهم ترين كارى كه از دست شما برمى آيد اين است كه آرامش تان را حفظ و خودتان را جمع و جور كنيد. گرچه بچه ها نمى توانند حرف بزنند، ولى ترس و اضطراب را، به ويژه در والدين، احساس مى كنند. اضطراب پدر و مادر، به ترس و احساس ناامنى در كودك دامن مى زند. اگر احساس مى كنيد داريد كم كم دچار اضطراب مى شويد، چند نفس عميق بكشيد و عضلات خود را شل كنيد.

كارهاى ديگرى كه مى توانيد انجام دهيد، از اين قرارند:

- اسباب بازى اى كه كودك تان را آرام مى كند، به همراه داشته باشيد. به همراه آوردن حيوان يا پتوى مورد علاقه كودك، بسيار كمك كننده است.

- در طول تزريق كودك تان را در آغوش گرفته و با او حرف بزنيد. در آغوش گرفتن و ناز و نوازش كردن كودك، بسيار به آرام شدن وى كمك مى كند. صداى پدر و مادر احساس ايمنى به كودك مى بخشد، پس به نرمى ترانه مورد علاقه و آشناى فرزندتان يا كلمات اطمينان بخشى را در گوش وى زمزمه كنيد.

- از پستانك يا بطرى شير استفاده كنيد.

• آماده ساختن كودكان بزرگ تر براى تزريق

وقتى كه كودك بتواند صحبت كند، مى توان درباره فوايد درمان با وى سخن گفت. از آن جا كه آمپول ها به طور كلى دردناكند، بچه ها اغلب آنها را مضر به حال خود و حتى نوعى تنبيه تلقى مى كنند. سعى كنيد به كودك تان بفهمانيد كه اين تنها راهى است كه دارو مى تواند وارد بدن وى شود و مانع آزار رساندن خود بيمارى به وى گردد. هيچگاه اجازه ندهيد كودك به شيوه و با طرز فكر خاص خود درباره تزريق آمپول بينديشد.

با كودك تان روراست بوده، بپذيريد كه آمپول ممكن است تا حدى براى وى دردناك باشد. ولى اين درد را با نيش پشه مقايسه و تاكيد كنيد تنها چند ثانيه به طول مى انجامد.

كودكانى كه از پيش خبر دارند قرار است آمپول تزريق كنند، عموماً بهتر از كودكانى كه بدون مقدمه با تزريق مواجه مى شوند، رفتار مى كنند. ولى لازم نيست تا روز تزريق چيزى به او بگوييد. اگر خيلى زود موضوع را با او در ميان گذاريد، ممكن است نوعى وسواس در او به وجود آيد. حتى بد نيست، زمانى كه به سمت مطب پزشك مى رويد، به او اطلاع دهيد.

اگر به كودك تان اطمينان دهيد كه هيچ تزريقى در كار نخواهد بود، و وى در جريان معاينه پزشك به موضوع آگاهى يابد، در واقع نوعى تضاد را در ذهن او دامن زده ايد. بهتر است مثلاً به او بگوييد «از دكتر مى پرسيم، ولى خودم هنوز نمى دانم آمپول لازم است يا خير.»

• تكنيك هاى پرت كردن حواس و فكر كودك

خواندن با صداى بلند، صحبت كردن با وى يا نگاه كردن به تلويزيون يا ويدئو جملگى كارهايى هستند كه در اتاق انتظار مطب پزشك فكر و حواس كودك را از موضوع درد و آمپول دور مى كنند. قبل از انجام تزريق از كودك تان بخواهيد:

-نفس عميقى بكشد و در طول تزريق آن را بيرون دهد.

-در طول تزريق با صداى بلند اعداد را بشمارد- مثلاً مى توانيد بگوييد، «همين كه تا پنج شمردى، تزريق تمام شده.»

-دست كودك تان را به همان شدت درد تزريق بفشاريد.

• گريستن بد نيست

بيشتر كودكان پس از تزريق مى گريند. اين روش آنها در برخورد با مشكل تزريق و درد حاصل از آن است. لذا، كارى نكنيد كه كودك گريستن را كار بدى بداند. پس از انجام تزريق كودك تان را تحسين كنيد: «خيلى خوب بود.» حتى بد نيست به عنوان پاداش رفتار خوبش در مطب پزشك كار ويژه اى براى او انجام دهيد.

• عوارض شايع تزريقات

برخى از تزريقات، به ويژه واكسن ها، عوارض موقتى و جزيى، مانند تب ملايم يا احساس درد در بازو، به دنبال دارند. براى به حداقل رساندن اين عوارض، مى توانيد پيش و پس از تزريق به كودك استامينوفن بدهيد. براى تزريق مقدار صحيحى از دارو توضيحات روى جعبه بسته بندى يا داخل آن را به دقت مطالعه نماييد.همچنين مى توانيد از كيسه يخ براى محل تزريق استفاده كنيد تا از قرمزى و تورم احتمالى كاسته شود. اگر نگران واكنش شديد بدن فرزندتان به واكسن هستيد، در اولين فرصت با پزشك يا بخش فوريت ها تماس بگيريد.